۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۱
توشیهیکو ایزوتسو، زبانشناس و قرآنپژوه معاصر ژاپنی
ایزوتسو، قرآنپژوه معاصر ژاپنی معتقد بود که هر زبان و از جمله زبان قرآن، در شبکه معنایی خود، جهانبینی ویژه و به هم تنیدهای دارد که او را مستغنی از غیر میکند. وی از طریق فهم ارتباط معنایی کلمات با همدیگر، به شبکه به هم پیوسته معنا و مفاهیم زبان قرآن دست مییافت که میتوان شیوه او را «فهم مفرد با مفردات قرآن» نام نهاد؛ شبیه به شیوه «تفسیر قرآن به قرآن» صاحب المیزان.