۰۴ آبان ۱۳۹۳
ذکری که حد و مرزی ندارد!
همان گونه که از سیاق آیات به خوبی برمیآید منظور از تسبیح خداوند در هر صبح و شام همان دوام تسبیح است و ذکر خصوص این دو وقت به عنوان آغاز و پایان روز میباشد و این که بعضی آن را به نماز صبح و عصر یا مانند آن تفسیر کردهاند باز از قبیل ذکر مصداق است.