۱۷ آذر ۱۴۰۲
ذکر یا ودود به معنی دوست دارندهی بندگان و دوست داشته شده ی مؤمنان است
واژه «وَدُوْد» در اصل به معنى محبت داشتن نسبت به چیزى و آرزوى وجود آن است. «ودود» در مورد خدا به معنى کسى است که بندگان را دوست دارد و اعمال آنها را مى پذیرد یا به معنى کسى است که دوستى بنده اش را در دل دیگران مى اندازد.