تاریخ انتشار :

محمد والدمن رهیافته اتریشی

مهم ترین انگیزه ی من، احساس نیاز به مذهب و معنویت بود

مردم در اتریش معمولاً از ما شیعیان دوری می کنند و سعی دارند که با ما روبرو نشوند؛ بعضی ما را تروریسم می خوانند و می گویند شما همه خشونت طلبید!

به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان )حجت‌الاسلام محمد والدمن، روحانی اتریشی‌تبار مرکز اسلامی امام علی(ع) شهر وین، در سال ۱۳۶۱ش به دین اسلام (مکتب شیعه اثنی عشری) گروید و در همان سال به شوق فراگیری علوم و معارف اسلامی به ایران آمد و وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال ۱۳۶۶ به صورت پیوسته در حوزه علمیه به تحصیل پرداخت. وی در سال ۱۳۸۰ موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی و سپس دکترای رشته قرآن و حدیث شد. وی تاکنون مقالات اسلامی متعددی که عمدتاً به زبان آلمانی هستند، تألیف کرده و در کنار تهیه مقالات، برای تأمین نیازهای مسلمانان اتریشی، به ترجمه تفسیری از قرآن از زبان فارسی به آلمانی نیز پرداخته است.

 

متن اصلی را اینجا ببینید

بیست سال پیش و در عنفوان جوانی، روح حقیقت جویش او را بر آن داشت تا به ندای درونی خود لبّیک گوید و اسلام را به عنوان راه سعادت خود، انتخاب کند.

وقتی که با او صحبت می کنیم، عشق به اسلام و حضرت اباعبدالله در صحبتهایش موج می زند.

«محمد والدمن» شخصی است که در قلب دنیای غرب به دنیا آمده، در آنجا رشد یافته و با حریّت تمام گم گشته ی خویش را در متن دنیای اسلام و شیعه یافته است.

در سال ۱۹۶۲ میلادی در خانواده ای مسیحی در اتریش متولد شده و پس از اتمام دبیرستان و اخذ دیپلم و گذراندن دوره ی سربازی، در سال ۱۹۸۲ میلادی مسلمان شده است در همان سال، مقارن با سال ۱۳۶۱ شمسی وارد حوزه ی علمیه ی قم شده، ضمن گذراندن دروس حوزوی، موفّق به اخذ فوق لیسانس الهیّات از مؤسسه ی امام خمینی گشته است.

 

چگونه مسلمان شدید و از چه سالی برای تحصیلات علوم حوزوی به قم آمدید؟

ـ در سنین نوجوانی من، که خوب دهه ی هفتاد میلادی بود، خبر خاصی از اسلام نبود و تنها چیزهایی که از اسلام می دانستیم این بود که مسلمان باید یک بار در عمرش حتماً به حج برود، نباید شراب بخورد؛ نباید گوشت خوک بخورد و بیشتر از این هم اطلاعی نداشتیم و همین مسایل را هم از ترکیه ای ها و یا اتریشی هایی که رفت و آمد داشتند شنیده بودیم و می دانستیم.

تا اینکه، خواهر من با یک مرد ایرانی مسلمان ازدواج کرد و از دین مسیحیت خارج شد و به دین شوهرش درآمد. این برای من سؤال شده بود که چرا خواهرم از دین آبا و اجدادی اش خارج شده و دین جدیدی را اختیار نموده، دینی که خانواده ی ما اصلاً آن را نمی شناخت.

گاهی هم که آنها جلوی ما نماز می خواندند، پدر و مادر من فکر می کردند که اینها آن سنگی را که بر روی آن سجده می کنند مورد پرستش قرار می دهند.

ما می دیدیم که قوانین و قواعد دین اسلام، خیلی شبیه دین مسیحیت است؛ می دیدیم که مسلمانان پس از گذشت ۱۴۰۰ سال، هنوز به دینشان به طور سنّتی عمل می کنند، ولی از دین مسیحیت چیزی به غیر از یک پیکره ی بی جان باقی نمانده ـ که عمل، در آن جایی ندارد ـ همه ی اینها باعث شد که روز به روز کنجکاوی من بیشتر شود؛ تحقیقات بیشتری را در مورد اسلام و مسیحیت انجام دهم و در نهایت، در سن ۲۰ سالگی، بعد از اتمام تحصیلات و سربازی، مسلمان شدم و یکی دو هفته بعد از اسلام آوردن نیز، وارد ایران و وارد حوزه ی علمیه شدم. یعنی دقیقاً سال ۱۳۶۱ هجری شمسی.

 

در ایران، چه چیزهایی شما را تحت تأثیر قرار داد؟

اول این که دیدم مسلمانان به دین خود عمل می کنند و شاهد آن هم، انقلاب اسلامی بود که مسلمان شدن من همراه با این واقعه ی بزرگ بود و دوم، جدا نبودن دین از سیاست و اینکه رهبر این انقلاب و نهضت بزرگ سیاسی، یک شخصیت دینی مثل امام خمینی(ره) بود؛ شخصیتی که ضمن حفظ موقعیت دینی و مذهبی خودش، رهبر یک انقلاب و یک نهضت سیاسی بود؛ مردم نیز از او پیروی می نمودند و حتّی جان خود را در این راه، ایثار می نمودند و این ـ ایثار ـ چیزی بود که ما در فضای غرب و مادّی اصلاً نمی شناختیم.

 

 مهمترین انگیزه ی شما از گرایش به اسلام چه بود؟

ـ مهم ترین انگیزه ی من، احساس نیاز به مذهب و معنویت بود. خوب، آن زمان خیلی با دین اسلام آشنا نبودیم. ولی هر چه بزرگ تر می شدم، احساس نیاز بیشتری به دین و معنویت پیدا می کردم. در آن جهان مادّی که ما زندگی می کردیم، معلوم نبود خدایی هست یا نه؛ برای من، همیشه این سؤال وجود داشت، ولی جواب خوبی برای آن پیدا نکرده بودم.

هر چه در مسیحیت جستجو می کردم، اشباع نمی شدم، تا وقتی که با دین اسلام آشنا شدم و آن را عمیق و پرمغز یافتم. دیدم در تمام شؤون زندگی دستورالعمل دارد؛ حق و حقیقت در آن موج می زند؛ امّا در اینجا باید بگویم مهم ترین و عمیق ترین تأثیری که در این زمینه بود، همان عزاداری امام حسین(ع) بود واینکه امام حسین علیه السلام و اهل بیتش جانشان را در راه حفظ اسلام فدا کردند تا اینکه اسلام باقی بماند و زنده نگه داشته شود تا بدست ما برسد.

 

زمانی که در اتریش زندگی می کردید، عزاداری به سبک و روش ایرانی ها را در آنجا دیده بودید؟

ـ خیر، در اتریش ندیده بودم؛ فقط وقتی در آنجا بودم یک فیلم از جبهه دیده بودم که دامادمان آورده بود و بسیار هم برای ما جالب بود که، جوانان و بسیجیان این گونه در راه آرمان خود و در راه دین خود، با تمسّک به امام و مقتدای خود، بی آلایش و پاک باخته می جنگند و از مرز و بوم خود دفاع می کنند.

اوّلین باری که در ایران شاهد عزاداری مردم بودم، برای من جالب بود و تأثیر عمیقی بر روی من گذاشت؛ چرا که می دیدم مسلمانان نه فقط در عزاداری بلکه در نهضت و هدف نیز، راه حسین را زنده نگه داشته و به او تمسّک نموده اند.

 

 در این چند سالی که در ایران بودید، حتماً به شهرهای زیادی سفر کرده اید؛ در کدام شهرها؛ عزاداری را پرشورتر دیده اید؟

ـ البته در هر شهری، عزاداری با شیوه ی مخصوصی صورت می پذیرد ولی در هیچ کجا مانند قم، پرشور و حال نیست؛ چرا که در هر شهر، باید حتماً به مسجد یا حسینیه ای بروید و عزای حسین را احساس کنید؛ ولی در ایام عزا به قم که وارد می شوید تمام در و دیوار شهر، بوی ماتم و عزا می دهد؛ در خیابانها تردد بسیار مشکل است و دسته های عزاداری، مرتب در رفت و آمدند. یکی از جلوه های مهمی که در شهر قم وجود دارد ورود دسته های عزاداری به حرم حضرت معصومه(س) است، که این خود یکی از علل پرشورتر شدن عزاداری در این شهر است.

 

یک موجی که اکنون در دنیای غرب ایجاد شده، گرایش به معنویت و فرار از مادیّت است؛ آیا این موج به اتریش هم رسیده است؟

غرب، بعد از آثار خشونت باری که بعد از جنگ جهانی دوم نصیب آن شد و کشورهایی مثل اتریش و آلمان تا حدود ۷۰% ویران شدند، دچار یک روحیه عمومی ضد خشونت و محبّت طلب شد؛ آنان در ابتدا می خواستند این نیاز به محبت را از طریق مسایل جنسی اشباع نمایند و جامعه ی غرب در دهه ی ۶۰ به این سمت و سو، سوق پیدا کرد؛ امّا در اواخر دهه ی ۹۰ مردم به آثار مخرّب این روش، بیشتر پی بردند و در پی راه دیگری برای بدست آوردن گمشده ی خود رفتند.

الآن می بینیم که مردم با استقبال از «بودیسم» این راه را برگزیدند و با اعتقاد محکمی به مسایل خرافی بودیسم، به سوی آن سوق پیدا کرده اند؛ برای مثال در بودیسم، مسأله ای که از آن، به موج انرژی مثبت و مسائلی که از آن به موج انرژی منفی تعبیر می شود، وجود دارد. آنها می گویند هر گاه انسان شاد است موج انرژی مثبت او را فرا گرفته و هر گاه اندوهناک است، موج انرژی منفی او را فرا گرفته است؛ ولی هیچ گاه به این نکته نمی پردازند که، این موج انرژی مثبت یا منفی از کجا می آید و چه ارتباطی یا جهان معنویت یا جهان بعد از مرگ دارد؟ خوب، البتّه دست اندرکاران دولت های غربی نیز، از این بابت خوشحالند که مردم هنوز به سوی اسلام، گرایش پیدا نکرده اند و از این واقعه نیز تا می توانند، جلوگیری می نمایند؛ تا جایی که بتوانند اسلام را بد جلوه می دهند و مردم را از آن دور می کنند؛ بودیسم را دین محبّت و عاطفه نشان می دهند و آن را دین کاملی معرفی می کنند.

متأسفانه مردم اتریش هم که از این قاعده مستثنی نیستند و این نیاز را در خود احساس نموده اند و به این عقاید گرایش پیدا کرده اند.

 

چند نفر شیعه در اتریش وجود دارد و شما به عنوان یک روحانی و تحصیل کرده ی علوم و معارف اسلامی، چه تأثیری بر مردم اتریش داشته اید؟

در این باره باید بگویم که شیعه، بسیار مظلوم است. در آنجا در بین ۸ میلیون نفر جمعیت اتریش، حدود ۴۰۰هزار نفر مسلمان است و در بین این ۴۰۰ هزار نفر مسلمان، تنها چهل نفر شیعه وجود دارد.

تا به حال ما نتوانسته ایم اثر زیادی در آنجا داشته باشیم و این، به دلیل امکانات بسیار کم و محدود و به خاطر تبلیغات سوء و بسیار قوی ای است که غربیان علیه ما دارند. آنان ایرانیان را به عنوان طالبان معرفی می کنند! تمام رسانه های غربی باتفاق و با هماهنگی علیه اسلام، تبلیغات سوء دارند و از مسلمانان، یک چهره ی منفی در نظر مردم ساخته اند؛ تا جایی که، وقتی من می خواستم به ایران بیایم، پدر و مادرم به من توصیه می کردند که، مواظب مردم باش که، وقتی شعار مرگ بر آمریکا می دهند، تو را دستگیر نکنند!

مردم در اتریش معمولاً از ما شیعیان دوری می کنند و سعی دارند که با ما روبرو نشوند؛ بعضی ما را تروریسم می خوانند و می گویند شما همه خشونت طلبید! طبیعتاً ما اگر بخواهیم با این ذهنیت مقابله کنیم، بسیار سخت و دشوار است و به نیرو و امکانات زیادی نیاز دارد، که متأسفانه ما فاقد این امکانات و نیرو هستیم.

 

شما هدف از عزاداری را چه می دانید؟

من دو هدف را برای عزاداری تصور می کنم زنده نگه داشتن مظلومیت امام حسین و زنده نگه داشتن دین اسلام، که هر دو، هدف بسیار والایی است. فکر می کنم با این عزاداری ها خود انسان هم، اگر توجه به بعضی از مسایل داشته باشد، خودش هم باید «حسینی» شود. خُلق و خویش «حسینی» شود؛ فکرش «حسینی» شود. من این معنویّت و حالت را در اهل سنّت نمی بینم و این را بخاطر عدم وجود چنین فضا و اعتقادی در اهل سنت می دانم.

 

آقای والد من! لطفاً در مورد شیوه ی عزاداری در اتریش برای ما توضیح بدهید.

البته، همان طور که عرض کردم، مکتب شیعه در بین مسلمانان اتریش، مظلوم واقع شده و امکانات ایشان بسیار کم است. طبیعتاً وضع عزاداری در آنجا، مثل ایران نیست و با این وسعت، نمی توان در آنجا عزاداری نمود.

در عین حال، خود این برادران جلساتی را تشکیل می دهند و در روز تاسوعا و عاشورا به عزاداری می پردازند. البته بیشتر این عزاداری، به روشِ صحبت پیرامون ذکر وقایع عاشورا و اهداف قیام حضرت اباعبدالله برگزار می شود و اخیراً هم، کمی «مرثیه خوانی» رونق یافته است؛ البته بسیار مختصر است. برای کودکان نیز برنامه هایی داریم تا بتوانیم آنها را از کودکی، با اهداف حضرت سید الشهداء آشنا بسازیم.

فرهنگ عزاداری برادران اتریشی، دقیقاً منطبق با برادران ایرانی نیست و بعضی از شیوه های عزاداری ایرانیان، در آنجا پذیرفته نیست؛ مثلاً این که معمولاً برادران ایرانی وقتی می خواهند عزاداری کنند سیستم صوتی بسیار قوی ای دارند و صدای بلند گوها را زیاد می کنند؛ اما شیعیان اتریشی بیم آن را دارند که شاید مزاحم همسایه باشند و خوب برای آنها جلوه ی خوبی ندارد.

خوب، همسایه ها معمولاً غیر مسلمانند و اذیّت می شوند و این کار در آنجا صلاح نیست.

و یا اینکه برادران اتریشی، بیشتر دنبال مسایل و جنبه های معنوی این عزاداری هستند؛ امّا ما متأسفانه در بعضی مواقع در بین برادران ایرانی می بینیم که دنبال جنبه های ظاهری عزاداری هستند! گریه های دروغین می کنند و به برخی حرکات سینه زنی یا حرکات دیگری می پردازند و به اصطلاح بعضی ها، بازیگری می کنند نه عزاداری…

ما باید فرهنگ «حسینی» را با فرهنگ مسلمانان کشورهای مختلف تلفیق کنیم و فرهنگ صحیح عزاداری را به آن کشورها صادر نماییم. شنیده ام که در انگلستان هم، چنین مشکلی هست و در ایتالیا هم، خودم رفتم و دیدم که این مشکل وجود دارد.

 

 آیا شیعیان اتریش، دارای حسینیه، مسجد یا پایگاه خاصی هستند؟

خیر، متأسفانه شیعه دارای مکان چشم گیر یا مسجد عظیمی نیست؛ ولی جایی هست که دوستان در آن تجمّع می کنند و به وظایف خود عمل می نمایند.

منبع: خیمه

اشتراک گذاری :


آخرین اخبار