تاریخ انتشار :

دخان

سوره دخان +ترجمه و متن و صوت

از پیامبر اکرم نقل شده است: اگر سوره دخان را بنویسد و به همراه داشته باشد از مکر و حیله های شیطان در امن است و اگر این نوشته را شب هنگام زیر سر خود بگذارد در خواب رویاهای شیرین و خوش می بیند و از اضطراب شبانه خلاص می شود…

 به گزارش رهیافته (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان)  سوره های قرآندخان؛ چهل و چهارمین سوره قرآن است که مکی و ۹۵ آیه دارد.

در فضیلت سوره دخان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده: هر کس سوره دخان را در شب ها قرائت کند، خداوند گناهان گذشته اش را می آمرزد(۱)

در روایت دیگری آمده است: هر کس در شب جمعه سوره دخان را قرائت کند بخشیده خواهد شد.(۲)

 

همچنین از ایشان روایت شده که فرمودند: هر کس در شب یا روز جمعه سوره دخان را قرائت کند خداوند خانه ای در بهشت برای او بنا می کند. و کسی که در شب جمعه سوره دخان را قرائت می کند در حالی صبح می کند که خداوند او را آمرزیده است و او را با حورالعین تزویج خواهد کرد(۳)

 

امام باقر علیه السلام فرمودند: هر کس سوره دخان را در نمازهای واجب و نافله های خود بخواند خداوند وی را در روز قیامت در زمره ایمنان برانگیزاند و در سایه عرش خود جای دهد و حسابش را آسان کند و نامه عملش را به دست راستش دهد.(۴)

 

آثار و برکات سوره

 

۱) امان یافتن از شر جن

چون سوره دخان را بنویسی و بر طفل ببندی از شر جن و گزنده ها ایمن شود.(۵)

 

۲) جهت شکوه و هیبت نزد مردم

هر کس این سوره را بنویسد و با خود همراه داشته باشد در چشم مردم با هیبت باشد و هر کس آن را بشوید و از آن آب بنوشد از شر سخن چین در امان خواهد بود(۶)

 

۳) برآورده شدن حاجت

از امام صادق علیه السلام نقل شده: هر که ۷۰ بار جهت مهمات این سوره را بخواند حاجتش روا گردد و نیز هر که این سوره را بنویسد و با خود دارد خلایق او را دوست دارند(۷)

 

۴) خلاصی از وسوسه های شیطانی

از پیامبر اکرم نقل شده است: اگر سوره دخان را بنویسد و به همراه داشته باشد از مکر و حیله های شیطان در امن است و اگر این نوشته را شب هنگام زیر سر خود بگذارد در خواب رویاهای شیرین و خوش می بیند و از اضطراب شبانه خلاص می شود…(۸)

 

۵) برطرف شدن درد سر

 اگر این سوره را بنویسند و آب آن را بر کسی که درد سر دارد بنوشانند خوب می شود…(۹)

 

۶) جهت زیاد شدن سود و مال

اگر تاجر ها و کاسب ها نوشته این سوره را در محل کسب خود قرار دهند سود فراوان خواهند کرد و صاحب مال زیاد خواهند شد(۱۰)

 



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان


حم ﴿۱﴾

حاء میم (۱)


وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿۲﴾

سوگند به کتاب روشنگر (۲)


إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهٍ مُبَارَکَهٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ ﴿۳﴾

[که] ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم [زیرا] که ما هشداردهنده بودیم (۳)


فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿۴﴾

در آن [شب] هر [گونه] کارى [به نحوى] استوار فیصله مى‏ یابد (۴)


أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿۵﴾

[این] کارى است [که] از جانب ما [صورت مى‏ گیرد] ما فرستنده [پیامبران] بودیم (۵)


رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿۶﴾

[و این] رحمتى از پروردگار توست که او شنواى داناست (۶)


رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ ﴿۷﴾

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین دارید (۷)


لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿۸﴾

خدایى جز او نیست او زندگى مى ‏بخشد و مى‏ میراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (۸)


بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ ﴿۹﴾

ولى نه آنها به شک و شبهه خویش سرگرمند (۹)


فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ ﴿۱۰﴾

پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمى ‏آورد (۱۰)


یَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۱۱﴾

که مردم را فرو مى‏ گیرد این است عذاب پر درد (۱۱)


رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿۱۲﴾

[مى‏ گویند] پروردگارا این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم (۱۲)


أَنَّى لَهُمُ الذِّکْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ ﴿۱۳﴾

آنان را کجا [جاى] پند[گرفتن] باشد و حال آنکه به یقین براى آنان پیامبرى روشنگر آمده است (۱۳)


ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿۱۴﴾

پس از او روى برتافتند و گفتند تعلیم‏ یافته‏ اى دیوانه است (۱۴)


إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّکُمْ عَائِدُونَ ﴿۱۵﴾

ما این عذاب را اندکى از شما برمى داریم [ولى شما] در حقیقت باز از سر مى‏ گیرید (۱۵)


یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَهَ الْکُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿۱۶﴾

روزى که دست به حمله مى‏ زنیم همان حمله بزرگ [آنگاه] ما انتقام‏ کشنده‏ ایم (۱۶)


وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ ﴿۱۷﴾

و به یقین پیش از آنان قوم فرعون را بیازمودیم و پیامبرى بزرگوار برایشان آمد (۱۷)


أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿۱۸﴾

که [به آنان گفت] بندگان خدا را به من بسپارید زیرا که من شما را فرستاده‏ اى امینم (۱۸)


وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیکُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿۱۹﴾

و بر خدا برترى مجویید که من براى شما حجتى آشکار آورده‏ ام (۱۹)


وَإِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ ﴿۲۰﴾

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم از اینکه مرا سنگباران کنید (۲۰)


وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِی فَاعْتَزِلُونِ ﴿۲۱﴾

و اگر به من ایمان نمى ‏آورید پس از من کناره گیرید (۲۱)


فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ ﴿۲۲﴾

پس پروردگار خود را خواند که اینها مردمى گناهکارند (۲۲)


فَأَسْرِ بِعِبَادِی لَیْلًا إِنَّکُمْ مُتَّبَعُونَ ﴿۲۳﴾

[فرمود] بندگانم را شبانه ببر زیرا شما مورد تعقیب واقع خواهید شد (۲۳)


وَاتْرُکِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ ﴿۲۴﴾

و دریا را هنگامى که آرام است پشت‏ سر بگذار که آنان سپاهى غرق‏ شدنى‏ اند (۲۴)


کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿۲۵﴾

[وه] چه باغها و چشمه ‏سارانى [که آنها بعد از خود] بر جاى نهادند (۲۵)


وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ ﴿۲۶﴾

و کشتزارها و جایگاه ‏هاى نیکو (۲۶)


وَنَعْمَهٍ کَانُوا فِیهَا فَاکِهِینَ ﴿۲۷﴾

و نعمتى که از آن برخوردار بودند (۲۷)


کَذَلِکَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِینَ ﴿۲۸﴾

[آرى] این چنین [بود] و آنها را به مردمى دیگر میراث دادیم (۲۸)


فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا کَانُوا مُنْظَرِینَ ﴿۲۹﴾

و آسمان و زمین بر آنان زارى نکردند و مهلت نیافتند (۲۹)


وَلَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِینِ ﴿۳۰﴾

و به راستى فرزندان اسرائیل را از عذاب خفت ‏آور رهانیدیم (۳۰)


مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ کَانَ عَالِیًا مِنَ الْمُسْرِفِینَ ﴿۳۱﴾

از [دست] فرعون که متکبرى از افراطکاران بود (۳۱)


وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿۳۲﴾

و قطعا آنان را دانسته بر مردم جهان ترجیح دادیم (۳۲)


وَآتَیْنَاهُمْ مِنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاءٌ مُبِینٌ ﴿۳۳﴾

و از نشانه‏ ها [ى الهى] آنچه را که در آن آزمایشى آشکار بود بدیشان دادیم (۳۳)


إِنَّ هَؤُلَاءِ لَیَقُولُونَ ﴿۳۴﴾

هر آینه این [کافران] مى‏ گویند (۳۴)


إِنْ هِیَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِینَ ﴿۳۵﴾

جز مرگ نخستین دیگر [واقعه‏ اى] نیست و ما زنده‏ شدنى نیستیم (۳۵)


فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿۳۶﴾

اگر راست مى‏ گویید پس پدران ما را [باز] آورید (۳۶)


أَهُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَکْنَاهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا مُجْرِمِینَ﴿۳۷﴾

آیا ایشان بهترند یا قوم تبع و کسانى که پیش از آنها بودند آنها را هلاک کردیم زیرا که گنهکار بودند (۳۷)


وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ ﴿۳۸﴾

و آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است به بازى نیافریده‏ ایم (۳۸)


مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾

آنها را جز به حق نیافریده‏ ایم لیکن بیشترشان نمى‏ دانند (۳۹)


إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۴۰﴾

در حقیقت روز جدا سازى موعد همه آنهاست (۴۰)


یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾

همان روزى که هیچ دوستى از هیچ دوستى نمى‏ تواند حمایتى کند و آنان یارى نمى ‏شوند (۴۱)


إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿۴۲﴾

مگر کسى را که خدا رحمت کرده است زیرا که اوست همان ارجمند مهربان (۴۲)


إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ﴿۴۳﴾

آرى درخت زقوم (۴۳)


طَعَامُ الْأَثِیمِ ﴿۴۴﴾

خوراک گناه پیشه است (۴۴)


کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ ﴿۴۵﴾

چون مس گداخته در شکمها مى‏ گدازد (۴۵)


کَغَلْیِ الْحَمِیمِ ﴿۴۶﴾

همانند جوشش آب جوشان (۴۶)


خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿۴۷﴾

او را بگیرید و به میان دوزخش بکشانید (۴۷)


ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ ﴿۴۸﴾

آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ریزید (۴۸)


ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ ﴿۴۹﴾

بچش که تو همان ارجمند بزرگوارى (۴۹)


إِنَّ هَذَا مَا کُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿۵۰﴾

این است همان چیزى که در باره آن تردید میکردید (۵۰)


إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ ﴿۵۱﴾

به راستى پرهیزگاران در جایگاهى آسوده [اند] (۵۱)


فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿۵۲﴾

در بوستانها و کنار چشمه ‏سارها (۵۲)


یَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿۵۳﴾

پرنیان نازک و دیباى ستبر مى ‏پوشند [و] برابر هم نشسته‏ اند (۵۳)


کَذَلِکَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ ﴿۵۴﴾

[آرى] چنین [خواهد بود] و آنها را با حوریان درشت‏ چشم همسر مى‏ گردانیم (۵۴)


یَدْعُونَ فِیهَا بِکُلِّ فَاکِهَهٍ آمِنِینَ ﴿۵۵﴾

در آنجا هر میوه‏ اى را [که بخواهند] آسوده خاطر مى‏طلبند (۵۵)


لَا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَهَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿۵۶﴾

در آنجا جز مرگ نخستین مرگ نخواهند چشید و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد (۵۶)


فَضْلًا مِنْ رَبِّکَ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۵۷﴾

[این] بخششى است از جانب پروردگار تو این است همان کامیابى بزرگ (۵۷)


فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿۵۸﴾

در حقیقت [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانیدیم امید که پند پذیرند (۵۸)


فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ ﴿۵۹﴾

پس مراقب باش زیرا که آنان هم مراقبند (۵۹)


(۱)الجامع الصغیر، ج۲، ص۶۳۴

(۲) مجمع البیان، ج۹، ص۱۰۱

(۳)کنزالعمال، ح۲۶۹۷

(۴)درمان با قرآن، ص۹۵

(۵)همان

(۶)همان

(۷) همان

(۸) تفسیرالبرهان،ج۵، ص۷

(۹) همان

(۱۰)همان

منابع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی ، درمان با قرآن، محمدرضا کریمی»

انهار

اشتراک گذاری :


  1. فاطمه کوهستانی گفت:

    با سلام و عرض ادب خدمت جناب عالی…خیلی خیلی عالی بود خداوند شما را حفظ بفرماید..ورفتگان شما را بیامرزد

  2. فرامرز_عابر گفت:

    با سلام خدمت شما عزیزان جان از خواندن عنوان سایت مبارکتان لذت بردم ادوارد و احتمالا همان جوان مظلوم ایتا لیایی است که او را مدعیان تمدن ‌وآزادی قریبانه به شهادت رساندند !خدا خیرتون بده

  3. فرامرز محمدی فرد گفت:

    عنوان سایتتون به نام شهید ادواردو قابل تقدیره !اجرتون با خدای شهیدان

  4. فرامرز محمدی فرد گفت:

    اجرتان با خدای شهیدان گلگون کفن بلاخص جوان شهید ایتالیایی ادواردو دانیلی

آخرین اخبار