اگر چه راجع به امکان عمرِ بسیار طولانی در ضمن مطالب گذشته، توضیحات کافی داده شد لیکن برای آنکه خوانندگان ارجمند بدانند این موضوع از نظر تاریخ هم همواره مورد قبول بشر بوده، خوانندگان را به کتاب‌های معتبر تاریخ و تراجم و اعلام ارجاع می‌دهیم و یادآور می‌شویم که علاوه بر اینکه در ضمن این کتب شرح احوال بسیاری از معمّرین درج شده کتاب‌هایی نیز به خصوص در ترجمه معمّرین تألیف شده مانند «المعمّرون» ابی حاتم سجستانی متوفای ۲۴۸ یا ۲۵۰ که نخست به ضمیمه ترجمه انگلیس آن در ۱۸۹۹م در لندن طبع و اخیراً نیز طبع آن تجدید شده و در کتاب‌هایی نیز مانند کمال الدین و غیبت شیخ و امالی شریف مرتضی، یک باب یا فصل به این موضوع اختصاص داده شده است.

هر کس به این کتاب‌ها مراجعه نماید می‌فهمد که (بیهوده سخن به این درازی نبود) و برایش یقین حاصل می‌شود که این همه نقل‌های تاریخی بی‌مأخذ و مجهول نمی‌باشد و برای عمر بشر حد و مرز معینی نیست و تاریخ طولانی و پر از عجایب زندگی بشر معمّرین بی‌شمار دیده و در روی این زمین خیلی افرادی بیش از حضرت ولی عصر أرواحنا فداه عمر کرده‌اند.

و بدیهی است آنچه ما از تاریخ معمّرین می‌دانیم و در کتب تراجمی که در دسترس ما است، ضبط شده تاریخ یک قسمت کوچک از این دنیای بزرگ است و اگر تواریخ ملل دیگر در دست ما بود و اگر از آغاز به حفظ سرگذشت معمّرین به اندازه‌ی سرگذشت پادشاهان اهمیّت داده شده بود، اکنون تواریخ سرگذشت معمّرین از تواریخ دیگر مفصل‌تر بود.

مع‌ذلک ما می‌خواستیم جدولی از اسامی معمّرین از روی کتب و مآخذی که در دسترس داریم به خوانندگان تقدیم نماییم ولی چون ملاحظه شد آمارگیری از عموم معمّرین در تاریخ، در گذشته و حال حتی در حدود همین تواریخ و مصادری که در دسترس است، وقت و فرصت زیاد لازم دارد، فقط به ذکر نام عده‌ای از آنها به عنوان نمونه و به حکم مثل معروف «حکم الأمثال فیما یجوز وفیما لا یجوز سواء» اکتفا کردیم.

اسامی‌برخی از معمّرین

۱ـ آدم، ۹۳۰ سال.

۲ـ شیث، ۹۱۲ سال.

۳ـ انوش، ۹۰۵ سال.

۴ـ قینان، ۹۱۰ سال.

۵ـ مهللئیل، ۸۹۵ سال.

۶ـ یارد، ۹۶۲ سال.

۷ـ اخنوخ، ۳۶۵ سال.

۸ـ متوشالح، ۹۶۹ سال.

۹ـ لامک، ۷۷۷ سال.

۱۰ـ نوح، ۹۵۰ سال. (و بنا بر تواریخ و کتب حدیث مجموع مدت عمر او پیش از بعثت و بعد از طوفان ۲۵۰۰ سال شد).

۱۱ـ سام، ۶۰۰ سال.

۱۲ـ ارفکشاد، ۴۳۸ سال.

۱۳ـ شالح، ۴۳۳ سال.

۱۴ـ عابر، ۴۶۴ سال.

۱۵ـ ابراهیم، ۱۷۵ سال.

۱۶ـ اسمعیل، ۱۳۷ سال.

(مدت اعمار این افراد همه طبق تورات نوشته شد که علاوه بر این جمعی دیگر را نیز مانند فالح و رعو و سروج و ناحور و غیره ذکر کرده، مراجعه شود به ترجمه عربی تورات، ط بیروت، ۱۸۷۰م و منتخب‌الاثر نگارنده، ص۲۷۶ و ۲۷۷ و ظاهراً اخنوخ همان ایلیا است که یهود و نصاری معتقدند سه هزار و سیصد و هشتاد و دو سال پیش از میلاد زنده به آسمان برده شد و الم مرگ نچشید، رجوع شود به کتاب اظهار الحق، ج۲، ص۱۲۴).

۱۷ـ ربیعه بن ضبیع فزاری، ۳۸۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۳۳ تا ۲۳۵).

۱۸ـ اوس بن حارثه، ۲۲۰ سال، (المعمّرین، ص۳۶).

۱۹ـ عبید بن شرید جرهمی، ۳۵۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۳۲).

۲۰ـ برد، ۹۶۲ سال، (کنز الفوائد، ص۲۴۵).

۲۱ـ ایوب بن حداد عبدی، ۲۰۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۱۴۲).

۲۲ـ ثعلبه بن کعب، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۶۴).

۲۳ـ تیم الله بن ثعلبه، ۵۰۰ سال، (تذکره الخواص، ص۲۰۵ والمعمّرین، ص۳۱).

۲۴ـ ثوب بن تلده اسدی، ۲۲۰ سال، (المعمّرین، ص۵۹).

۲۵ـ جعفر بن قرط عامری، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۴۳).

۲۶ـ جلهمه بن ادد بن زید، ۵۰۰ سال، (غیبت شیخ، ص۸۵، طبع نجف).

۲۷ـ یحابر بن مالک بن ادد، ۵۰۰ سال، (غیبت شیخ، ص۸۶).

۲۸ـ زهیر بن عتاب کلبی، ۳۰۰ سال، (کمال الدین، ص۲۴۶).

۲۹ـ جلیله بن کعب، ۱۹۰ سال، (المعمّرین، ص۶۵).

۳۰ـ حادثه بن صحر، ۱۸۰ سال، (المعمّرین، ص۴۹).

۳۱ـ حادثه بن عبید کلبی، ۵۰۰ سال، (المعمّرین، ص۶۷).

۳۲ـ حامل بن حادثه، ۲۳۰ سال، (المعمّرین، ص۶۹).

۳۳ـ حبابه والبیه که از عصر خلافت علی علیه‌السلام تا زمان امامت حضرت رضا علیه‌السلام عمر کرد، (کتاب‌های معتبر حدیث).

۳۴ـ حارث بن مضاض جرهمی، ۴۰۰ سال، (غیبت شیخ، ص۸۱٫ المعمرین، ص۴۲).

۳۵ـ ذوالاصبع العدوانی، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۸۲).

۳۶ـ حنظله بن شرقی، ۲۰۰ سال، (المعمّرین، ص۴۹).

۳۷ـ درید بن زید، ۴۵۰ سال، (المعمّرین، ص۲۰).

۳۸ـ ذوجدن حمیری، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۳۳).

۳۹ـ درید بن صمت، ۲۰۰ سال، (المعمّرین، ص۲۲).

۴۰ـ ذو القرنین، ۳۰۰۰ سال، (تذکره الخواص، ص۳۷۷، نقل از تورات).

۴۱ـ ربیعه بجلی، ۱۹۰ سال، (المعمّرین، ص۶۸).

۴۲ـ رداد بن کعب نخعی، ۳۰۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۴۲).

۴۳ـ زهیر بن خباب، ۴۲۰ سال، (المعمّرین، ص۲۵).

۴۴ـ سطیح کاهن، ۳۰ قرن، (المعمّرین، ص۵).

۴۵ـ سیف بن وهب، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۴۱).

۴۶ـ شریه بن عبدالله جعفی، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۳۹).

۴۷ـ شق کاهن، ۳۰۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۳۵).

۴۸ـ صیفی بن ریاح، ۲۷۰ سال، (غیبت شیخ، ص۸۰).

۴۹ـ ضبیره بن سعید، ۲۲۰ سال، (المعمّرین، ص۲۰).

۵۰ـ عباد بن سعید، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۷۰).

۵۱ـ عوف بن کنانه کلبی، ۳۰۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۵۵).

۵۲ـ عبدالمسیح بن عمرو غسانی، ۳۵۰ سال، (المعمّرین، ص۳۸).

۵۳ـ اوس بن ربیعه اسلمی، ۲۱۴ سال، (المعمّرین، ص۶۶).

۵۴ـ عبید بن شرید جرهمی، ۳۵۰ سال، (کمال الدین، ج۲، ص۲۳۲).

۵۵ـ عمرو بن حمه الدوسی، ۴۰۰ سال، (غیبت شیخ، ص۸۱).

۵۶ـ عمرو بن لحی، ۳۴۵ سال، (غیبت شیخ، ص۸۶).

۵۷ـ قس بن ساعده، ۶۰۰ سال، (کنز الفوائد، ص۲۵۴).

۵۸ـ کعب بن حمه الدوسی، ۳۹۰ سال، (تذکره الخواص، ص۲۰۵ ـ المعمّرین، ص۲۲).

۵۹ـ کعب بن راده نخعی، ۳۰۰ سال، (المعمّرین، ص۶۶).

۶۰ـ محصن بن عتبان زبیدی، ۲۵۶ سال، (کمال الدین، ج۲ ، ص۲۵۵ المعمّرین، ص۲۱).

۶۱ـ مرداس بن صبیح، ۲۳۰ سال، (المعمّرین، ص۳۵).

۶۲ـ مستوغر بن ربیعه بن کعب، ۳۳۰ سال، (المعمّرین، ص۹٫ و سیره ابن هشام، ج۱، ص۹۳).

۶۳ـ هبل بن عبدالله کلبی جد زهیر بن خباب، ۷۰۰ سال، (المعمّرین، ص۲۹).

۶۴ـ نفیل بن عبدالله، ۷۰۰ سال، (تذکره الخواص ص۲۰۵).

مخفی نماند که یادداشت کردن نام معمّرینی که شرح حالاتشان در کتاب المعمّرین و غیبت شیخ و کمال الدین و کنز الفوائد و کتاب‌های تاریخ حفظ شده، سبب اطالع مقاله می‌گردد؛ لذا به همین قدر قناعت کردیم و بر آن اسامی معمّرین دیگر را از کتاب‌هایی که اخیراً تألیف شده اضافه می‌نماییم و همچنین بعضی از معمّرین معاصر را که اتفاقاً و بدون اینکه در مقام فحص باشیم در روزنامه‌ها به شرح احوال آنها برخوردیم.

۶۵ـ هنری جنکس، ۱۶۹ سال، این مرد در سن ۱۱۲ سالگی در جنگ فلورفید شرکت داشت.

۶۶ـ جون بافن بولندی، ۱۷۵ سال داشت و سه نفر از اولاد خود را که متجاوز از صد سال داشتند دید.

۶۷ـ یوحنا سورتنغتون نروژی (متوفای ۱۷۹۷)، ۱۶۰ سال.

۶۸ـ طوز مابار، ۱۵۲ سال.

۶۹ـ کورتوال، ۱۴۴ سال.

۷۰ـ یک فرد زنگباری، ۲۰۰ سال.

نام این چند نفر در تفسیر الجواهر، ج۱۷، ص۲۲۶، ذکر شده است.

۷۱ـ ماتوسالم، ۹۶۹ سال.

۷۲ـ ملک جزیره «لوکمبانز» ۸۰۲ سال.

۷۳ـ چند نفر پنجابی، ۲۰۰ سال.

۷۴ـ مارکوس ابونیوس، بیش از ۱۵۰ سال.

۷۵ـ اهالی جبل آتوس هر یک، ۱۳۰ سال.

۷۶ـ دودون، ۵۰۰ سال.

۷۷ـ سنجرین پادشاه قبرس، ۱۶۰ سال.

۷۸ـ قدیس سیمون، ۱۰۷ سال.

۷۹ـ قدیس تاکریس، ۱۶۵ سال.

۸۰ـ قدیس انطوان، ۱۰۵ سال.

۸۱ـ البومامطران حبشه، ۱۵۰ سال.

۸۲ـ توماس بار، ۱۵۲ سال.

۸۳ـ معمّر دیگری که در هنگام مرگ فرزندش ۱۴۰ سال داشت.

۸۴ـ برنوکوتریم، ۱۵۰ سال.

۸۵ـ یک نفر معمّر اهل سربیا، ۱۳۵ سال.

۸۶ـ یک نفر دیگر از اهل سربیا، ۱۲۵ سال.

۸۷ـ معمّر دیگر از اهل سربیا، ۲۹۰ سال.

۸۸ـ یک نفر معمّر از اهل لیفونیا، ۱۶۸ سال.

۸۹ـ معمّر دیگر که در لوسرون مرد، ۱۸۶ سال.

۹۰ـ یک نفر کشاورز ایقاسی، ۱۸۵ سال.

۹۱ـ معمّر مصری، ۱۵۴ سال.

۹۲ـ زار و معمّر ترکی، ۱۵۶ سال.

نام این افراد در مقاله‌ای که در روزنامه الاهرام، شماره۳، دسامبر۱۹۳۰ تحت عنوان الخلود و طول العمر حوادث مدهشه عن طول الاعمار ضبط شده است (تفسیر الجواهر، ج۲۴، ص۸۶ تا ۸۸).

۹۳ـ شیخ محمد سمحان، ۱۷۰ سال، (مجله صبا، شماره ۲۹، سال۳، از مجله الاثنین قاهره).

۹۴ـ سید میرزا کاشانی، ۱۵۴ سال، (پرچم اسلام شماره۳، سال۲).

۹۵ـ جمعه، ۱۴۰ سال، (کیهان شماره ۷۲۵۳).

۹۶ـ محمود باقر عیوض اف ـ جشن صد و پنجاه سالگی خود را گرفت و وزارت پست و تلگراف شوروی تمبر یادبودی که عکس عیوض اف بر روی آن نقش شده چاپ نمود، (اطلاعات، شماره ۹۶۰۳).

۹۷ـ دهقان صربستانی از اهل یوگسلاوی به نام اوچکوویچ متولد ۱۷۹۸م که تا سال ۱۳۳۵ شمسی زندگی داشت، (اطلاعات، شماره۹۲۱۵).

۹۸ـ شیر علی مسلم اف ۱۶۴ ساله، در سال ۱۳۴۶ شمسی ۱۶۲ سالگی خود را جشن گرفت، این مرد در این سن سرزنده و شاداب است و لب به مشروب و الکل در عمرش نزده است، بارها جراید جهان از طول عمرش سخن گفته و شرح حالش را انتشار داده‌اند، (کیهان، شماره ۷۱۵۱ و شماره ۷۷۴۶٫ اطلاعات، شماره ۱۱۷۴۴، ۱۱۷۵۰، ۱۱۸۷۱، ۱۱۹۰۴، ۱۱۹۶۵، ۱۲۸۸۲، ۱۲۸۹۳).

۹۹ـ حاجی محمد بدوئی ابوالشامات، ۱۲۵ سال، (اطلاعات، شماره ۹۰۷۲).

۱۰۰ـ شیخ علی بن عبدالله، حکمران سابق قطر، ۱۵۰ سال، (اطلاعات، شماره ۹۳۰۳).

۱۰۱ـ سید محمد الفجال، ۱۳۶ سال در حفر کانال سوئز شرکت داشت، (اطلاعات، شماره ۹۰۹۳).

۱۰۲ـ نوذر باباتا مصطفی‌یف اهل آذربایجان شوروی چندی پیش صد و چهلمین سال خود را جشن گرفت، (اطلاعات، شماره ۱۱۶۲۲).

۱۰۳ـ محمد انباتوف، ۱۴۹ سال، پیرترین کاندیدای انتخابات آذربایجان شوروی که بالغ بر صد نفر اولاد و نوه و نتیجه و نبیره دارد، (اطلاعات، شماره ۹۴۳۱).

۱۰۴ـ کدخدا قنبر علی رستم آبادی، ۱۵۶ سال. (اطلاعات، شماره ۹۷۶۳ و ۹۸۷۳).

۱۰۵ـ یک زن اهل ترکیه به نام‌هاجر، ۱۶۹ سال که یک برادر ۱۱۳ ساله هم داشت، (اطلاعات، شماره ۱۱۳۴۷).

۱۰۶ـ حسین پیرسلامی فارسی، ۱۴۶ سال، (اطلاعات، شماره ۹۷۴۶ و ۹۷۴۸).

۱۰۷ـ مردی که در زمان ناپلئون به دنیا آمده و در سال ۱۳۴۲ شمسی، ۱۶۳ سال داشت و دارای ۱۵۰ نوه و یک پسر ۱۱۰ ساله است و تا به حال لب به مشروب و سیگار نزده است، نام این مرد هادی محمد است و اکنون در کازابلانکا زندگی می‌کند (کیهان، شماره ۵۹۹۱).

۱۰۸ـ سید حسین قرانی، ۱۳۵ سال، (اطلاعات، شماره ۱۱۹۲۴).

۱۰۹ـ محمد ولی مسلمی مراغه‌ای، ۱۴۰ سال (اطلاعات، شماره ۱۰۰۰۰).

۱۱۰ـ ناوارز زن آرژانتینی، ۱۴۸ سال، (اطلاعات، شماره ۸۷۳۱).

۱۱۱ـ پیرمرد اتریشی به نام فرانزواینر، یکصد و چهلمین سال ولادت خود را جشن گرفت و گفت! تا کنون به یاد ندارم حتی یک بار بیمار شده باشم و هنوز هم در مزرعه اجدادی خود کار می‌کنم، (اطلاعات، شماره ۸۷۳۹).

۱۱۲ـ مردی به نام اشانکر اهل گرجستان، ۱۴۷ سال، (اطلاعات، شماره ۱۱۱۸۷).

۱۱۳ـ عایشه دختر حاج اسمعیل تونسی، ۱۳۰ سال، (اطلاعات، شماره ۸۶۴۶).

۱۱۴ـ بانو گوموکا ساکن دهکده گالون قفقاز، صد و چهل و هفتمین سال تولد خود را جشن گرفت و هنوز نشاط خود را از دست نداده و در حس شنوایی و بینایی او هیچ‌گونه ضعفی حاصل نشده است، (اطلاعات، شماره ۸۹۷۲).

۱۱۵ـ دیوید فرباندز آمریکائی، ۱۳۳ سال، (اطلاعات، شماره ۸۹۷۲).

۱۱۶ـ پیر مرد صد و هشتاد و پنج ساله که وقت ولادت ناصر الدین شاه ۵۰ ساله و زمان آغا محمد خان قاجار دوازده ساله بوده است، (کیهان، شماره ۶۰۶۳).

۱۱۷ـ کردیف قفقازی، ۱۴۷ سال، (اطلاعات، شماره ۹۰۲۳).

۱۱۸ـ یک فرد چینی، ۱۵۵ سال، (اطلاعات، شماره ۱۱، آبان ماه ۱۳۳۳).

۱۱۹ـ یک نفر از اهالی آلبانی به نام «خوده» صد و هفتاد سال، (مجله دانشمند، شماره ۶۱).

۱۲۰ـ خدیجه ننه اهل ترکیه، ۱۶۸ سال که پزشکان هم این سن و سال او را تصدیق کرده‌اند، این زن در دوران ناپلئون و فتحعلی شاه حیات داشته و پس از مرگ روبسپیر (۱۷۹۴) به دنیا آمده، (اطلاعات، شماره ۱۱۱۰۵).

۱۲۱ـ شخصی به نام «راسیارام» اهل پنجاب هند، ۱۴۰ سال، (اطلاعات، شماره ۸۹۲۸).

۱۲۲ـ بانو «کومروبمیرنین» اهل ترکیه ۱۷۳ سال، (اطلاعات، شماره ۸۷۴۵).

۱۲۳ـ سید حبیب بن معاطی مراکشی، ۱۴۷ سال، وی در این سن و سال به تمام مشاغل خود اشتغال داشت و سن پسرش سال‌ها است که از صد تجاوز کرده است (الامالی المنتخبه، ج اول، ط نجف، ص۷۹، نقل از روزنامه الاخاء بغداد، شماره ۷۵۷، سال۴).

۱۲۴ـ یک فرد چینی موسوم به دلی چینک، ۲۵۳ سال (الامالی المنتخبه مظفری، ج۱، ط نجف، ص۷۹، نقل از سالنامه پارس).

۱۲۵ـ احمد آداموف، ۱۶۱ سال، وی با همسرش صدمین سال ازدواج خود را جشن گرفت، (اطلاعات، شماره ۸۹۶۳).

۱۲۶ـ محمود باقر اوغلو، صد و هشتاد و چهارمین سال ولادت خود را جشن گرفت، (اطلاعات، شماره ۸۹۶۳).

۱۲۷ـ پی ریرارا یاجاویر پیریراپیر، ۱۶۷ ساله از سرخ پوستان آمریکای جنوبی که شرح احوالش بطور مفصل در شماره ۹۲۳۶ و بطور مختصر در شماره ۹۱۲۱ و ۹۵۷۴ و ۹۵۷۵ اطلاعات درج است.

۱۲۸ـ سید ابوطالب موسوی فارسی معروف به ذی القرنین ۱۹۱ ساله که ریاست یک ایل چند صد نفری را که همه فرزندان و نوه و نتیجه وی هستند دارد و آخرین همسرش ۱۰۵ ساله است و مدعی است که پیش از ناصر الدین شاه زن گرفته و دو مرتبه دندان در آورده است، (اطلاعات، شماره ۱۱۱۷۹ و ۱۱۱۸۰).

۱۲۹ـ شیرسوار، مرد ۱۴۰ ساله فومنی، (اطلاعات، شماره ۹۷۴۱ و ۹۷۴۲).

۱۳۰ـ کربلائی آقا باطنی کرمانشاهی، ۱۴۰ سال، (اطلاعات، شماره ۹۷۸۰).

۱۳۱ـ سید علی فریدنی ۱۸۵ سال و دو فرزند او که بیش از صد سال عمر کرده و سی سال قبل یعنی در سن صد و پنجاه و پنج سالگی دندان درآورده و هیئت پزشکی رسمی دولتی او را معاینه کرده و شرح حالش و گزارش هیئت پزشکی و نامه وزیر بهداری ایران در اطلاعات درج شد، (شماره های ۹۷۴۱ و ۹۷۴۴ و ۹۷۶۵ و شماره ۲۶ مهر ۱۳۳۷).

۱۳۲ـ ایکورکرویف ۱۵۷ ساله که در جنگ‌های ناپلئون اوّل، علیه ژنران الکسی میرمولف روسی، آشپز این ژنرال بود، «ایکور» از استعمال مشروبات الکی و دخانیات سخت احتراز داشت، (اطلاعات، شماره ۹۳۳۷).

۱۳۳ـ مردی که در صد و پنجاه و هشت سالگی آپاندیس او را در یکی از بیمارستان‌های «نایروبی» پایتخت کنیا عمل کردند، این پیرمرد که در معنی از جوان‌ترین جوانان جوانتر است، بین ۱۲۰ ـ ۱۳۰ سالگی صاحب ۵ فرزند از زن جوانش شد و بزرگترین فرزند وی هم اکنون ۱۲۵ سال دارد و پیر و خموده است در حالی که خود پدر «پیل افکن» است و به مانند پهلوانان اساطیری ستبر و نیرومند، پیرمرد، فرزند ارشد رئیس قبیله‌ای است که به هنگام حیات ۳۹ زن گرفت و صاحب ۱۷۳ فرزند شد و آگاهی به احوال این خانواده طویل العمر و کثیر الاولاد ضرب المثل شیرین خودمان را یادآور است که «دود از کنده برخیزد» (مطبوعات جهان، اطلاعات، شماره ۱۲۶۷۲).

۱۳۴ـ به موجب یک آمار رسمی در گرجستان بیش از دوهزار و یکصد نفر متجاوز از یکصد سال سن دارند، (اطلاعات، شماره ۱۱۱۷۸).

۱۳۵ـ طبق یک آمار در شوروی حدود دویست نفر زن و مرد که سن آنها از صد و ده تا صد و پنجاه است زندگی دارند و پس از رسیدگی معلوم شد اغلب آنها به تربیت زنبور عسل اشتغال داشته و قسمت مهمی از غذایشان عسل بوده و بدین جهت نتیجه گرفته شد که عسل در طول عمر اثر بسزائی دارد. (اطلاعات، شماره ۸۹۰۴).

۱۳۶ـ تعداد اشخاصی که در آمریکا عمرشان متجاوز از صد سال است به سه هزار و پانصد نفر تخمین زده شده است، (اطلاعات، شماره ۹۴۳۷).

۱۳۷ـ در چین، ۳۳۸۴ نفر بیش از صد سال عمر دارند که افراد متجاوز از صد و پنجاه سال هم در بین آنها هست، (اطلاعات، شماره ۱۱، آبان ۱۳۳۳).

۱۳۸ـ در اتحاد شوروی، تعداد افرادی که دوّمین قرن زندگی خود را می‌گذرانند تقریباً سی هزار نفرند، (مجله دانشمند، شماره ۶۱).

۱۳۹ـ یک نفر دهقان مجاری در سال ۱۷۲۴ در سن ۱۸۵ سالگی درگذشت، نامبرده تا روزهای آخر عمرش مانند جوانان کار می‌کرد، (دانشمند، شماره ۶۱).

۱۴۰ـ شخص دیگری به نام جان راول، به هنگام مرگ ۱۷۰ سال داشت و همسرش در آن هنگام ۱۶۴ ساله بود، آنها صد و سی سال با هم زندگی کرده بودند، (دانشمند، شماره ۶۱).

۱۴۱ـ زنی به نام آشرااوماروا ۱۵۹ ساله، (اطلاعات، شماره ۱۲۸۸۲، ص۲۱).

۱۴۲ـ چند سال پیش روزنامه‌ها خبر دادند: یک مرد ۲۰۷ ساله در آمریکای جنوبی فوت شده است، (دانشمند، شماره ۶۱).

در اینجا این مقاله را پایان می‌دهیم و متذکر می‌شویم که اگر کسی تواریخ ملل و جراید و مجلات تمام کشورهای دنیا را در اختیار داشته باشد، به آمارهای جالب و اطلاعات مهمی دست خواهد یافت.

و از همین مختصر که نگارش یافت معلوم می‌شود از نظر تاریخ و بررسی احوال معمّرین قدما و معاصرین، برای عمر بشر حد و اندازه‌ای که از آن تجاوز ننماید معلوم نیست و همان طور که سید بن طاووس، قدس سره، در کشف المحجه، فصل۷۹ در ضمن آن مثال معروف توضیح داده، نباید از عمر بسیار طولانی تعجب کرد و آن را بعید شمرد زیرا با تکرار و کثرت وقوع آن وجهی برای تعجب باقی نمی‌ماند.

در پایان این مقالات یک بار دیگر نیز یادآور می‌شویم که آنچه ما پیرامون موضوع طول عمر و نواحی مختلف آن شرح دادیم برای این است که معلوم شود استبعاد عمر بسیار طولانی ناشی از قلّت اطلاع از تاریخ و احوال معمّرین و جهل به علوم طبیعی و ضعف ایمان به خدا و یا عناد و لجاج و سر پیچی از پذیرفتن حق است.

و اگر این شواهد و دلایل هم در بین نبود و مسأله عمر طولانی بی‌سابقه بود و علوم طبیعی هم امکان طبیعی طول عمر را تأیید نمی‌کرد، طول عمر حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه یک موضوع خردپسند و باورکردنی و ثابت بود زیرا با این همه اخبار و بشارات پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله و ائمه طاهرین علیهم السّلام و با آن همه معجزات و خوارق عاداتی که از آن حضرت در عصر حیات پدر بزرگوارش حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام و در غیبت صغری و غیبت کبری صادر شده و با اینکه جمعی بسیار از بزرگان که در صداقت و تقوا و ورع آنها هیچ شبهه‌ای نیست از شرفیابی خود به حضور ولی عصر علیه‌السلام خبر داده‌اند و گروه‌هایی که بیش از حد تواتر است به سعادت دیدار ایشان نایل شده‌اند، طول عمر و زندگی آن رهبر عدالت‌گستر جهان ثابت و محرز است، همان طور که معجزات انبیا با اینکه خارق عادت است با اتکای به تواتر خبر دهندگان و قدرت مطلق الهی ثابت و مسلّم است.

اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فی دَوْلَه کَریمَه تُعِزُّ بهَا اْلاِسْلامَ وَأَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَأَهْلَهُ ، وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاه ِ اِلی طاعَتِکَ وَالْقادَهِ اِلی سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِهَا کَرامَهَ الدُّنْیا وَاْلآخِرَهِ

منبع: کتاب نوید امن و امان، حضرت آیت اللّه العظمی صافی گلپایگانی مدظله