تاریخ انتشار :

دین پیامبر قبل از اسلام

پیامبر اسلام قبل از مبعوث شدن به پیامبری چه دینی داشتند؟

در هیچ تاریخی نقل نشده است که پیغمبر اسلام(ص) در معابد یهود و مسیحیت و یا در معبد مذهب و مکتب دیگری مشغول عبادت شده باشد.

بی شک حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از بعثت، یکتاپرست بود و از هر نوع شرک، پاک بود.

او هرگز بر بت سجده نکرد و تاریخ زندگی او نیز این موضوع را نشان می دهد.

هنگامی که در نوجوانی، «بحیرا» او را به لات و عزی قسم داد، پیامبر(ص) آن دو را مبغوض ترین چیز برای خود برشمرد.

از امیرمؤمنان علی(ع) درباره رسول خدا(ص) سؤال شد؛ که آیا ایشان بتی را عبادت کرده است؟

حضرت(ص) فرمود: خیر!

سؤال شد که آیا خمر نوشیده است؟

حضرت(ع) فرمود: خیر!

مورخ نامی، ابن اسحاق می گوید:

رسول خدا(ص) در حالی به جوانی رسید که خداوند او را مراقبت کرده، از پلیدی های جاهلی حفاظت می کرد؛ زیرا اراده آن داشت تا کرامت رسالت به او دهد.

اما درباره آیین او پیش از نبوت، دیدگاه های زیر مطرح می باشند:

برخی او را پیرو آیین مسیح(ع) و برخی نیز ایشان را پیرو آیین حضرت موسی(ع) می دانند؛ زیرا قبل از بعثت پیامبر(ص)، آیین مسیح(ع) و قبل تر از آن، آیین یهود بوده است.

گروهی او را پیرو آیین حضرت ابراهیم(ع) می دانند؛ زیرا او «شیخ الانبیاء» و پدر پیامبران است و در بعضی از آیات قرآن، از آیین اسلام، به عنوان آیین ابراهیم(ع) یاد شده است.

۳گرایش حنیفی(یکتا پرستی) از گرایش های شناخته شده در مکه بود و در میان قریش و به ویژه بنی هاشم، پیروانی داشت و عده ای خود را ابراهیمی مذهب می دانستند.

بعضی نیز گفته اند که آیین او، بر ما روشن نیست!

و پیامبر(ص) برنامه خاصی از سوی خداوند داشته که بر طبق آن عمل می کرده است و در حقیقت، آیین وی، مخصوص خودش بوده است و این آیین، تا زمانی که اسلام بر او نازل شد، ادامه داشت.

رد اقوال:

در هیچ تاریخی نقل نشده است که پیغمبر اسلام(ص) در معابد یهود و مسیحیت و یا در معبد مذهب و مکتب دیگری مشغول عبادت شده باشد.

و پیروی پیامبر(ص) از حضرت ابراهیم(ع)، به معنای التزام پیامبر(ص) به شریعت ابراهیم(ع) نیست؛ بلکه به معنای همسویی در عقاید، یعنی توحیدی بودن است و این مسئله، وصف دین حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیز بوده است، که همه به ادیان ابراهیمی معروف بوده اند.

اما قول چهارم:

روایتی است از حضرت امام باقر(ع) که می فرماید:

خداوند، بر همه پیامبران خود، فرشتگانی را گماشته است.

مأموریت این فرشته ها، محافظت از اعمال آنها و تبلیغ رسالت می باشد. خداوند از آن زمان که حضرت محمد(ص) از شیر گرفته شد، فرشته بزرگی را بر آن حضرت(ص) گماشت.

این فرشته، آن جناب را به سوی نیکی و اخلاق خوب، هدایت می کرد و از بدی ها و اخلاق بد، باز می داشت و همین فرشته بود که پیش از آن که آن حضرت(ص) به درجه رسالت برسد، او را با «السلام علیک یا رسول الله» صدا می کرد و پیامبر(ص) هنوز جوان بود که با این جمله صدا زده می شد.

با توجه به برگزیدن پاسخ چهارم، این نکته را می توان یادآور شد که با یقین، نمی توان آیینی را برای پیش از دوران بعثت پیامبر(ص) برشمرد؛ امّا رسول اکرم(ص)، مؤمن موحدی بود که خدا را می پرستید و نسبت به آن چه که برایش شریعت الهی و دین حنیف ابراهیمی بود و همچنین نسبت به آن چه که خردش رهنمون می ساخت، پای بند بود. او، برترین و کامل ترین خلق در خلقت، رفتار و خرد بود و برترین فرشته نیز او را تعلیم می داد و به محاسن اخلاق، راهنمایی اش می کرد.

منابع:

۱)مفاهیم القرآن سبحانی، ج۳، ص۷۳

۲)سیره رسول خدا(ص) جعفریان، ص۲۵۳

اشتراک گذاری :


آخرین اخبار