به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان)به نقل از «الجزیره نت»، مراد ویلفرد هافمن، نویسنده، دیپلمات و اندیشمند مسلمان آلمانی و مؤلف کتابهایی همچون «اسلام به عنوان جایگزین» پس از تحمل یک دوره بیماری، دیروز، ۲۳ دیماه، در ۸۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.
به همین مناسبت شورای مرکزی مسلمانان آلمان، که هافمن به عنوان مشاور برای این شورا فعالیت میکرد، درگذشت وی را تسلیت گفت و در بیانیهای تأکید کرد که این اندیشمند مسلمان آلمانی از میان دوستدارانش رفت.
هافمن که مدتی سفیر آلمان در الجزایر و مراکش بود، در سال ۱۹۳۱ در یک خانواده کاتولیک در شهر «آشافنبورگ» واقع در شمال غربی ایالت بایرن آلمان متولد و در سپتامبر ۱۹۸۰ مسلمان شد. این امر به دلیل جایگاه بالای دیپلماتیک وی، جنجال بسیاری را برانگیخت.
وی از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۴ به عنوان کارشناس مسائل دفاع هستهای در وزارت خارجه آلمان مشغول به کار بود و از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ به عنوان مدیر اطلاعات در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در بروکسل فعالیت میکرد. وی همچنین از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ سفیر آلمان در الجزایر و از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ سفیر آلمان در مراکش بود.
خواندن قرآن
هافمن در کتاب خود با عنوان «اسلام بهعنوان جایگزین» این ادعا را که دموکراسی سکولار و نظام سرمایهداری سرآمد تمدنهاست، رد و کتاب خود را به غربیهایی که برای فهم دین اسلام تلاش میکنند، تقدیم کرده است.
این کتاب به منزله اعلام رسمی مسلمانشدن این اندیشمند و دیپلمات آلمانی بود و سبب شد از سوی رسانههای آلمانی و اروپایی به عنوان یک دیپلمات سابق آلمانی و کسی که پستی حساس در ناتو داشته است، مورد حمله قرار گیرد.
هافمن در ۲۵ دسامبر ۱۹۸۰ به دین اسلام گروید و در کتاب خود ضمن بیان دیدگاهش درباره این دین مبین، نوشت که قرن بیست و یکم، قرن احیای اسلام در اروپا خواهد بود.
این کتاب پیش از انتشار و تنها با اعلام اینکه از سوی یک انتشارات معروف آلمانی به چاپ خواهد رسید، سروصدای زیادی ایجاد کرد و هافمن با شایعات و حملات بسیاری مواجه شد. به گونهای که شایعه شده بود هر زنی که در وزارت خارجه آلمان تحت مدیریت هافمن کار میکند، مجبور به رعایت حجاب است.
برخی نویسندگان و سیاستمداران آلمانی نیز بدون خواندن این کتاب با حمله به هافمن ادعا کردند که اندیشههای او با قانون اساسی آلمان منافات دارد و از وزارت خارجه این کشور خواستند گزارشی را درباره آرا و نظریات او ارائه دهد.
هافمن در خاطراتش که ترجمه عربی آن نخستینبار در سال ۱۹۸۵ از سوی مرکز ترجمه و نشر الاهرام به چاپ رسید، به سفر حج خود و گفتوگوهایی پرداخت که با مسلمانان غرب و جهان اسلام داشت و از این خاطرات با عنوان «برادری در اسلام، حد و مرزی ندارد» نام برده است.
در خاطرات هافمن ملاحظه میشود که وی به اسلام به عنوان یک دین و اعتقاد میپردازد و بر این باور است که دین اسلام میتواند خلأ ناشی از دوری غرب از کلیسا و روی آوردن به الحاد و بیدینی را پر کند.
اسلام آوردن هافمن اوج فعالیتهای علمی و تحقیقاتی بلندمدت او در زمینه مقایسه ادیان و فلسفههای جدید است. این اندیشمند آلمانی دوره کارشناسی ارشد را در دانشگاه هاروارد و دوره دکترا را در دانشگاه مونیخ تحصیل کرد. همچنین کتابهایی را با عنوان «روش فلسفی برای گرویدن به دین اسلام» و «نقش فلسفه اسلامی» نگاشت که به ترتیب در سالهای ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵ به چاپ رسید.
هافمن عقیده داشت که دین اسلام بهترین جایگزین برای حل مشکلات جهان در دوره پسامدرن هزاره سوم است و در جایگاه یک متفکر آلمانی مسلمان از مدرنیته غربی، تصویر کلیشهای از مسلمانان و دشمنی میان شرق و غرب انتقاد کرد.