امیر المؤمنین (علیه السّلام) آن را به کمیل که از خواصّ اصحاب آن حضرت بود آموخت و نیز فرموده: در شبهاى نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده میشود، و برای کفایت از گزند دشمنان و گشوده شدن درهاى روزى و آمرزش گناهان سودمند است.
شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس آن را در کتابهاى دعاى خود آوردهاند و من متن این گنجینه ملکوتى را از «مصباح المتهجد» روایت مینمایم و آن دعاى شریف این است: