به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان) مقاله ۲، دوره ۲، شماره ۴، زمستان ۱۳۹۷، صفحه ۲۳-۴۶
نوع مقاله: مقالۀ علمی ـ پژوهشی
نویسندگان
مرضیه دهقان نیری۱؛ سید علی اصغر سلطانی ۲؛ مهدی مقدسی نیا۳
۱دانشجوی دکتری زبان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدقم
۲دانشیار وابسته پژوهشکده مطالعات قرآنی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
۳استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه قم
یکی از ابعاد مهم گفتگوهای قرآنی، رعایت و عدم رعایت قواعد ادبورزی است. پژوهش حاضر میخواهد جلوههای ادب و بیادبی را در گفتگوهای میان فرعون و موسی(ع)، باتکیهبر نظریه ادب براون و لوینسون (۱۹۸۷) و نظریه بیادبی کالپپر (۱۹۹۶) در سوره اعراف بررسی کند. مسئله این تحقیق پاسخ این است که کاربرد راهبردهای ادب و بیادبی در این متن گفتگویی، به چه میزان و در چه جهتی است. هدف بررسی چگونگی عملکرد و تاثیرگذاری راهبردهای ادب و بیادبی در این گفتگوهاست. نتایج عبارتنداز: گفتار مودبانهتر موسی(ع) و گفتار بیادبانه فرعون، اختصاص بیشترین میزان راهبردهای ترکیبی در آیهها، کاربرد میزان بالای تمامی راهبردهای ادب توسط موسی(ع) و کاربرد میزان بالای تمامی راهبردهای بیادبی توسط فرعونیان. وجود دو گروه متضاد و مخالف باتوجهبه صفتهایشان نشان از علت کاربرد یک گروه از راهکارهای ادب و گروه دیگر از راهکارهای بیادبی است. یافتههای پژوهش همچنین نشاندهنده اهمیت مطالعه ادب و بیادبی به عنوان پدیدهای اجتماعی- کاربردشناسی است که ارتباطدهنده بین مذهب و اخلاقیات است. همچنین این پژوهش با کمک نظریههای زبانشناسی(کاربردشناسی) افقی جدید پیش روی مخاطب میگذارد تا درک بهتری از آیههای قرآن و تفاسیر آن داشته باشد.
اصل مقاله
منبع:مطالعات قرانی وفرهنگ اسلامی