به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان ) به نقل از پایگاه خبری «naij»، تشابه قرآن با سایر کتب آسمانی از این روست که همه آنها از جانب خدا و مایه نور و هدایت برای مردم است و وجود آیات مشابه در قرآن و انجیل شاهدی بر این امر است. در آیه ۴۴ سوره مائده، تورات را به هدایت و نور بودن توصیف میکند: «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراهَ فیها هُدیً وَ نُورٌ» و همچنین در مورد انجیل است که «وَ آتَیْناهُ الْإِنْجیلَ فیهِ هُدیً وَ نُورٌ »(مائده، ۴۶) و در مورد قرآن، آیه ۱۵۷ از سوره اعراف «وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ: و نورى را که با او نازل شده است پیروى کردند» و آیه ۲ سوره بقره «ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ: این است کتابى که در [حقانیت] آن هیچ تردیدى نیست [و] مایه هدایت تقواپیشگان است» اوصاف نور و هدایت را برای قرآن برمیشمارد.
«چیکا جونز»، شاعر و نویسنده نیجریهای
۱ ـ حضرت زکریا و یحیی
قرآن کریم در آیه ۳۹ سوره مبارکه آلعمران در مورد حضرت زکریا و فرزندش حضرت یحیی(ع) میفرماید:
«فَنَادَتْهُ الْمَلَائِکَهُ وَهُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیَى مُصَدِّقًا بِکَلِمَهٍ مِنَ اللَّهِ وَسَیِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ»
پس در حالى که وى ایستاده و در محراب دعا میکرد فرشتگان او را ندا دردادند که خداوند تو را به (ولادت) یحیى که تصدیق کننده (حقانیت) کلمه الله (عیسى) است و بزرگوار و خویشتندار و پیامبرى از شایستگان است مژده مىدهد.
و در باب ۱ آیات ۱۱ و ۱۳ انجیل لوقا آمده است:
و آنگاه که زکریا در سمت راست محراب ایستاده بود، فرشته پروردگار بر وی ظاهر شد و به او گفت: ای زکریا ترسان مباش، زیرا که دعای تو مستجاب گردیده و زوجهات الیصابات برای تو پسری خواهد زایید و نام او را یحیی بگذار.
۲ ـ فرشتهها و انسانها
در مورد اینکه فرشتهها چه حسی نسبت به انسان دارند، قرآن کریم میفرماید:
«وَ الْمَلائِکَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ»(شوری/۵)
و فرشتگان همراه ستایش پروردگارشان همواره او را( از هر نقص و عیبی) تنزیه و تقدیس میکنند و برای کسانی که در روی زمیناند آمرزش میطلبند.
انجیل لوقا، باب ۱۵ آیه ۱۰:
فرشتگان پروردگار برای گناهکاری که توبه کرده است، آرزوی شادی و خوشحالی میکنند.
۳ ـ دانه و رشد
آیا میدانید چه چیزی باعث رشد دانه میشود؟ قرآن کریم در آیات ۶۳ و ۶۴ سوره مبارکه واقعه میفرماید:
«أَفَرَأَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ»
آیا هیچ درباره آنچه کشت مىکنید اندیشیدهاید؟!
«أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ»
آیا شما آن را مىرویانید یا ما مىرویانیم؟!
در رساله قرنتیان در باب ۳ آیه ۷ آمده است:
نه آن کس که گیاه را میکارد و نه آنکه آبش میدهد، بلکه خداوند است که باعث رویش و رشد گیاهان میشود.
۴ ـ قسم خوردن به اسم خدا
استفاده از نام خداوند در قسمها ناپسند است و آیه ۲۲۴ سوره مبارکه بقره میفرماید:
«وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَهً لِأَیْمانِکُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ»
و خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید (به خاطر بهانههایی سوگند نخورید) که نیکی و تقوا و اصلاح میان مردم انجام ندهید و خدا را در معرض سوگندهای (مکرر) خود قرار ندهید که نیکی و تقوا و اصلاح کنید(تا آنجا که این نام را به ابتذال کشانید) …
در سفر خروج (عهد عتیق) باب بیستم آیه ۷ میگوید:
نباید از نام پروردگارتان سوءاستفاده کنید، پروردگار کسی را که از نامش سوءاستفاده کند، بدون مجازات نخواهد گذاشت.
۵ ـ والدین و اطاعت از آنها
چگونه با والدین باید رفتار کنیم؟ قرآن کریم دستور داده است:
«وَقَضَى رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا»(اسراء/۲۳)
و پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید اگر یکى از آن دو یا هر دو در کنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته بگوى.
«وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَهِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا»(اسراء/ ۲۴)
و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو پروردگارا آن دو را رحمت کن چنانکه مرا در خردى پروردند.
سفر خروج (عهد عتیق) باب بیستم آیه ۱۲:
اگر پدر و مادر خود را گرامی بدارید، عمرتان در روی زمینی که پروردگار به شما عطا کرده است، بیشتر خواهد شد.
۶ ـ در ستایش خداوند
«اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ»(بقره/۲۵۵)
خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابى سبک او را فرو مىگیرد و نه خوابى گران آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است، مىداند و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمىیابند کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست و اوست والاى بزرگ.
مکاشفه یوحنا، باب ۴ ایه ۱۱:
خدا و پروردگار ما، تو شایسته شکوه و عزت و قدرت هستی زیرا تمام موجودات را تو آفریدهای و با اراده تو هستی پیدا کردهاند و به وجود آمدهاند.
۷ ـ فرشتههای نگهبان
«وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَهً حَتَّی إِذا جاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا وَ هُمْ لا یُفَرِّطُون»(انعام/۶۱)
و اوست چیره و مسلّط بر بالای سر بندگانش، و نگهبانانی بر شما میفرستد(از فرشتگان که مراقب جسم و روحتان باشند) تا آن گاه که هر یک از شما را مرگ فرا رسد فرستادگان ما( عزرائیل و یارانش) جانش را میگیرند و آنها هرگز( در انجام وظیفه ) کوتاهی ندارند.
سفر خروج، باب ۲۳ آیه ۲۰:
من فرشتهای را برای شما میفرستم تا در مسیر زندگی از شما محافظت کند و شما را به جایی(نزد خدا) بیاورد که برایتان مقرر نمودهام.
اثبات عظمت قرآن با وجه تمایزی به اسم “اعجاز”
در مورد تفاوتهای قرآن با سایر کتب آسمانی باید دانست که قرآن، دارای ویژگیهای مخصوص به خود است که دیگر کتب آسمانی، آنها را دارا نیستند، از جمله این تفاوتها میتوان به معجزه بودن قرآن اشاره کرد. اگرچه همه آنها از جانب خداست اما قرآن معجزه است و معجزه آن است که کسی نتواند مانند آن را بیاورد.
«قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا»(اسراء/۸۸)
بگو اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند مانند آن را نخواهند آورد هر چند برخى از آنها پشتیبان برخى [دیگر] باشند.
همچنین در قرآن به این امر تصریح شده که قرآن نه تنها کتابهای آسمانی پیش از خود را دروغ نمیپندارد، بلکه تصدیقکننده آنهاست. خداوند در آیه ۱۱۰ سوره مائده تصریح میکند که «…وَإِذْ عَلَّمْتُکَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ وَالتَّوْرَاهَ وَالْإِنْجِیلَ …»([ای محمد]این تورات و انجیل را به تو آموختیم و تو را به محتوای آن آگاه کردیم) ولی از سوی دیگر تأکید میکند که عدهای از اهل کتاب چیزهایی را از خود ساخته و به کتاب نسبت میدهند یا در تفسیر کلمات آن تحریفهایی معنوی ایجاد میکنند «وَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لَا یَعْلَمُونَ الْکِتَابَ إِلَّا أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا یَظُنُّونَ: و [بعضى] از آنان بىسوادانى هستند که کتاب [خدا] را جز خیالات خامى نمىدانند و فقط گمان مىبرند بقره/ ۷۸» و عدهای از کاهنان هم برای رسیدن به مال و منال دنیوی، تورات را موافق خواست مردم و قدرتها و برای منافع دنیایی خویش تغییر دادهاند «وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقًا یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ: و از میان آنان گروهى هستند که زبان خود را به [خواندن] کتاب [تحریف شدهاى] مىپیچانند تا آن[بربافته] را از [مطالب] کتاب [آسمانى] پندارید با اینکه آن از کتاب[آسمانى] نیست و مىگویند آن از جانب خداست در صورتى که از جانب خدا نیست و بر خدا دروغ مىبندند با اینکه خودشان [هم] مىدانند: آلعمران/۷۸» و بسیاری از احکام آن را هم که موافق دلخواهشان نبود کتمان کرده و برای مردم بازگو نکردهاند «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَیْءٍ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتَابَ الَّذِی جَاءَ بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ کَثِیرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُکُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ: و آنگاه که [یهودیان] گفتند خدا چیزى بر بشرى نازل نکرده بزرگى خدا را چنانکه باید نشناختند بگو چه کسى آن کتابى را که موسى آورده است نازل کرده [همان کتابى که] براى مردم روشنایى و رهنمود است [و] آن را به صورت طومارها درمىآورید[آنچه را] از آن [مى خواهید] آشکار و بسیارى را پنهان مىکنید در صورتى که چیزى که نه شما مىدانستید و نه پدرانتان [به وسیله آن] به شما آموخته شد بگو خدا [همه را فرستاده] آنگاه بگذار تا در ژرفاى [باطل] خود به بازى [سرگرم] شوند: انعام/۹۱».
گذشته از این، مقایسه میان آیات قرآن و تورات و انجیل فعلی به ما نشان میدهد که محتوای بسیاری از داستانهای مشترک میان قرآن و تورات با یکدیگر کاملاً متفاوتند؛ بسیاری از داستانهای غیر اخلاقی تورات در قرآن وجود ندارد؛ روابط زشت و غیر انسانی میان پیامبران مردم که در تورات آمده هیچکدام در قرآن دیده نمیشود؛ تناقضهای فراوانی که در داستانهای تورات وجود دارد هیچکدام در قرآن دیده نمیشود. در بخش اعتقادات دینی نیز تفاوتهای فراوانی میان آنها وجود دارد.
منبع: ایکنا