تاریخ انتشار :

«شفا مصطفی» تازه مسلمان استرالیایی

شیلو ؛ پیامبر ناشناخته

من فقط به واسطه ­ی لطف بی­نهایت خدا به وادی تحقیق و تفکر درباره­ ی جایگاه پیامبر عزیزمان حضرت محمد (ص) پا گذاشتم. آشنایی من با اسلام از طریق برادرزاده ­ی همسرم، باب تحقیق درباره­ی اسلام را به رویم گشود و می­ خواستم از این راه هم به او و هم به همسرم ثابت کنم که اسلام دینی کفرآمیز است. آن روزها اصلاً تصور نمی­کردم که خودم هم روزی مسلمان شوم.

20131030_145603_IMAGE634987320699414642

 

 

به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان )،  از روزنه ­ی غار حرا به سمت قبله که نگاه می­کنی، تصویری از مسجدالحرام را در دوردست می­ بینی و بخشی از هتل­ها و مجتمع­ های اطراف را. آن روزها که محمد (ص) جوان در این خلوت سکوت و تفکر به عبادت می ­نشست، اگر کسی توفیق نگاه کردن از آن روزنه را می­داشت – که جز او و علی (ع) نوجوان کس دیگری نداشت – مسجدالحرامی محقرتر می­ دید و چند خانه­ ی ساده­ ی گِلی. اما چشمان جهان­بین محمد (ص) همان روزها، امروز ما را می­ دید و دنیایی سراسر شوق به او را که روز به روز بیشتر مشتاق مکتب او می­ شوند. و تازه مسلمانانی را می دید که امروز با ما از معجزه­ ی نگاه محمد (ص) و هدایت خود به دست رسول رحمت می ­گویند.
پیامبر (ص) در دیدگاه غرب

«شفا مصطفی» تازه مسلمان استرالیایی است که با تلاشی جدی اعتقاد خود را تبلیغ می­ کند. او پاسخ مفصل خود را با این آیه از قرآن آغاز می­ کند:
«(ای پیامبر!) بگو: به راستی پروردگارم من را به راه راست هدایت کرده است؛ به دین استوار و آیین پاک ابراهیم (ع) که از مشرکین نبود.» (انعام:۱۶۱)
«برای کسی که هیچ­گاه در کشوری مسیحی زندگی نکرده است، نمی­توان به خوبی تشریح کرد که غربی­ها چه تصویر خوف­ انگیزی از حضرت محمد (ص) در ذهن دارند. این تصویر در بین عوام از سر جهل و در بین برخی فرقه­ های مسیحی به خاطر نفرتشان از پیامبر ما شکل گرفته است. دشمنان اسلام امروز هم مانند گذشته پیامبر اسلام را مجنون و شیطان­زده می ­خوانند و خفیف ­ترین نسبت­های نادرستی که  به ایشان می­ دهند این است که تعالیم او مسلمانان را به سمت تروریسم، ظلم به حقوق زنان و هر گونه ناراستی اجتماعی سوق می­دهد. از این رو، بسیاری از مردم غرب از گفت­گوی جدی با مسلمانان بیم دارند. بسیاری از فرقه­ های مسیحیت، خواندن متون دینی سایر ادیان و مذاهب، حتی دیگر مذاهب مسیحی، را ممنوع می­ دانند. بنابراین می­توان حدس زد که چقدر می ­ترسند که مردم مغرب زمین مطالبی را بخوانند که تصویری مثبت و غیر شیطانی از اسلام به دست دهد.
درباره ­ی این مسأله دو عامل عمده وجود دارد: الف) روایات تعصب آمیز عهد عتیق درباره­ ی حضرت اسماعیل (ع): هر چند این بخش­های عهد عتیق آشکارا دست­کاری شده ­اند، اما تأثیر دینی و سیاسی عمیقی بر جای گذاشته ­اند. ب) جنگ­های صلیبی: تبلیغات منفی قرن­ها پیش علیه اسلام امروز هم تکرار می ­شود و حتی عوامی که از دین چیزی نمی­دانند، به گونه­ ای تحت تأثیر این تبلیغات قرار دارند. خداوند تبارک و تعالی مسلمانان این مناطق را یاری کند تا در دفاع از اسلام گام­های مثبتی بردارند.
لطف بی­نهایت
من فقط به واسطه ­ی لطف بی­نهایت خدا به وادی تحقیق و تفکر درباره­ ی جایگاه پیامبر عزیزمان حضرت محمد (ص) پا گذاشتم. آشنایی من با اسلام از طریق برادرزاده ­ی همسرم، باب تحقیق درباره­ی اسلام را به رویم گشود و می­ خواستم از این راه هم به او و هم به همسرم ثابت کنم که اسلام دینی کفرآمیز است. آن روزها اصلاً تصور نمی­کردم که خودم هم روزی مسلمان شوم.
تحقیقات خودم را درباره ­ی جایگاه خدا در اسلام و مسیحیت، شخصیت حضرت عیسی (ع)، مسئله­ی تصلیب و تاریخ قرون اولیه­ ی مسیحیت آغاز کردم. اول کار، قرآن و کتاب مقدس را کنار هم می­گذاشتم و مطالبشان را با هم مقایسه می­کردم و پس از آن به بررسی دیدگاه­های علمای مسیحی و مسلمان روی آوردم. با این حال هنوز هم تصویر روشنی از شخصیت پیامبر (ص) به دست نیاورده بودم و فقط به این نکته پی بردم که مسیحیت راه درست زندگی نیست. البته هنوز هم به حقانیت اسلام ایمان نیاورده بودم، ولی آن را از گزینه­ هایم حذف هم نکردم. از خدا خواستم باز هم کمکم کند.


شیلو؛ پیامبر ناشناخته
با این که در قرآن آیات بسیار زیبایی درباره­ی شخصیت و عظمت حضرت خاتم الانبیاء (ص) وجود دارد، ولی من از طریق قرآن به حقانیت ایشان ایمان نیاوردم. بلکه با کمال تعجب ایمان من به پیامبر از طریق کتاب مقدس و به ویژه «عهد عتیق» صورت گرفت.
در انجیل متی، باب ۲۱، آیه­ی ۴۳ از زبان عیسی (ع) خطاب به علمای یهود خوانده بودم که «پادشاهی خدا از شما گرفته و به قومی داده خواهد شد که میوه­ ی آن را بدهند». این قوم چه کسانی بودند؟ روشن است که منظور حضرت عیسی (ع) این بود که یهود دیگر قوم برگزیده­ ی خدا نیست. در خلال این چند ماه مطالعه هم پی برده بودم که مسیحیان را هم نمی­توان آن قوم برگزیده دانست. پس لابد راه دیگری هم وجود داشت که من تا آن زمان به آن توجهی نکرده بودم.
داشتم در عهد عتیق به دنبال سر نخی می­گشتم که مقصود از این قوم را برایم روشن کند. به کتاب پیدایش، باب ۴۹، آیه­ی ۱۰ رسیدم که یاد ماجرایی در دوران دانشجویی­ام در رشته­ی الهیات تطبیقی افتادم. در آن ایام روزی در کلاس به همین آیات رسیدیم که لحظات آخر عمر حضرت یعقوب (ع) و پیش­گویی او درباره­ی فرزندانش را بیان می­کند. در آیه­ی ۱۰ آمده است: «عصای سلطنت از یهودا دور نخواهد شد تا شیلو که همه­ی قوم­ها او را اطاعت می­کنند، بیاید.» این پیش­گویی در نظر من ارتباط نزدیکی با همان قومی داشت که عیسی (ع) از او سخن گفته بود.
آن روز از استاد فاضلمان پرسیدیم منظور از «شیلو» چه کسی است. او پاسخ داد: «شیلو پیامبر ناشناخته است. بسیاری از مسیحیان او را همان عیسی (ع) می­دانند، ولی او عیسی (ع) نیست.» بعد هم اطلاعات مختصری درباره­ی این پیامبر ناشناخته به ما داد، از جمله این­که معنای نامش «صلح» است و شبیه موسی (ع) خواهد بود. استاد اضافه کرد که البته آن پیامبر از قوم یهود نیست، بلکه از برادران آنهاست و در این مورد به کتاب تثنیه، باب ۱۸، آیات ، ۱۵، ۱۸ و ۱۹ استناد کرد. مقایسه ­ی دوباره­ی قرآن و کتاب مقدس درباره­ ی این موضوع، من را بیشتر در هم برد، چون دریافتم که این پیامبر خدا، که در سراسر کتاب مقدس از او یاد شده، همان حضرت محمد (ص) است. نمی­دانید چقدر از این انکار واقعیت­ها ناراحت و از کشف این حقیقت خوشحال شدم.
من از کودکی به شخصیت حضرت ابراهیم (ع) علاقه­ی خاصی داشتم. با این حال، در همان دوران کودکی به خاطر مطالب کتاب مقدس درباره­ ی حضرت اسماعیل (ع) ناراحت می­شدم. سرانجام، این معما با هدایت فراگیر خداوند برایم حل شد و به ویژه وقتی شگفت­زده شدم که فهمیدم شیلو، بزرگ­ترین پیامبر، از نسل حضرت اسماعیل (ع)، همان پیامبر طرد شده در تورات، است. حضرت داود (ع) در مزامیر و حضرت عیسی (ع) کار خدا را «شگفت ­انگیز» خوانده بودند و حالا کار خدا در چشم من هم شگفت ­انگیز بود.
انتخاب

دیگر نمی­توانستم خود  را از این هدایت الهی محروم نگه دارم. باید هر چه زودتر وفاداری خود را به خدا و «پیامبر برگزیده»اش حضرت محمد (ص) نشان می­دادم.با مطالعه­ ی بیشتر کتاب مقدس دیدم که پیشگویی این کتاب درباره­ ی نقاط مشترک آن پیامبر با حضرت موسی (ع) هم کملاً درست است. آن زمان توانستم یازده شباهت مهم بین این دو پیامبر پیدا کنم و از این بابت به وجد آمدم. بعدها با مطالعه­ ی عمیق­تر قرآن و سیره­ ی پیامبر (ص) محبتی عمیق به این پیامبر بزرگ الهی پیدا کردم.با این وجود، انتخاب اسلام از سوی من بی­ تردید بر پایه فهم من از عبارات شهادتین صورت گرفت. به این معنی که دریافتم محال است بدون پیروی از پیامبر اکرم (ص) بتوانم بندگی خدا را به جا آورم و به علاوه، محال بود که بدون رحمت و عنایت خداوند بتوانم نسبت به پیامبر (ص) معرفت پیدا کنم.
حمد و سپاس به درگاه خداوند بلند مرتبه و درود بر پیامبر اعظمش محمد (ص) و خاندان پاک او.
پیام­ آور امین

«معصومه (دایانا) بیتی» تازه مسلمان آمریکایی سالم رسیدن دین به دست ما را مدیون مجاهدت­های پیامبر خاتم (ص) می­داند: «به نظر من همه­ ی تازه مسلمانان باید اعتراف کنند که پیامبر (ص) در هدایت آنها نقش داشته است. شاید برخی تازه مسلمانان همان اول کار این موضوع را درک نکنند، ولی بدون شک این هدایت را مدیون پیامبر (ص) هستند. هیچ یک از ما، چه مسلمان­ زاده باشیم و چه نباشیم، بدون نقش­ آفرینی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) در تبلیغ و حفاظت از حق، نمی­توانستیم به دین صحیح و دست­ نخورده دست پیدا کنیم و همه گمراه می­ شدیم.»
معصومه رسالت پیامبر (ص) در جریان غدیر را از نمونه­ های نقش ­آفرینی ایشان در حفظ دین می­داند: «پس از حجهالوداع این آیه بر پیامبر (ص) نازل شد: «ای پیامبر! آن­چه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملاً (به مردم) برسان و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‏ای و خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم نگاه می­دارد …» (مائده:۶۷) پیامبر (ص) دریافت که باید جایگاه امام علی (ع) پس از خود را به عنوان سرچشمه­ ی هدایت و هادی امت برای مردم تبیین کند و این مأموریت را به خوبی انجام داد. به محض این­که پیامبر (ص) امام علی (ع) را به جانشینی خود منصوب و معرفی کرد، این آیه نازل شد: « امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم …» (مائده:۳) به نظر من اگر پیامبر (ص) حضرت علی (ع) را به طور قاطع به جانشینی خود منصوب نمی­کرد، پیام خدا را درست ابلاغ نکرده بود. در آن صورت، مردم زمانه­ی ما به پیام الهی دسترسی نداشتند، چون راه­های ابلاغ پیام، یعنی اهل بیت (ع) بین ما و پیامبر مسدود شده بود. امروز هر کسی که اسلام را می­پذیرد فقط به این دلیل است که پیامبر (ص) توانست این پیام را بی کم و کاست به ما برساند. هر تازه مسلمانی توفیق شنیدن حداقل بخشی از این پیام را پیدا می­کند. در واقع، رسیدن این پیام به نسل­های امروز، تنها امید رستگاری و تنها مایه­ی هدایت حقیقی ماست. این همان ریسمانی است که قرآن می­گوید باید به آن چنگ بزنیم: «و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دل­های شما، الفت ایجاد کرد، و به برکت نعمت او، برادر شدید! و شما بر لب حفره‏ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این­چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‏سازد، شاید هدایت شوید.» (آل عمران:۱۰۳) این آیه برای تازه مسلمانان معنای خاصی دارد، چون ما آن نعمت الهی را به طور خاص احساس می­کنیم که در میان اقیانوسی از مردمان گمراه، هدایت شده­ایم. از این رو، ما تازه مسلمانان به طور خاص سپاسگزار خداوند، پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) هستیم. در واقع، این سپاسگزاری تنها مختص به تازه مسلمانان نیست، بلکه هر کسی که بهره­ ای از هدایت الهی دارد، باید سپاسگزار آنان باشد.»
 احمد عبدا…زاده مهنه

منبع: کبوتر حرم

 

اشتراک گذاری :


آخرین اخبار