به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان) برخی از موجودات برای ما که از سالها قبل در مورد انها می دانستیم عادی شده اند اما وقتی به یک پدیده جدید بر می خوریم که تا کنون آن را ندیده بودیم همانند کودکی که تازه با موجودات روبرو می شود شگفت زده می شویم و شاید آن زمان باشد که به یاد م یآوریم خالق هستی را بخاطر آفرینشهای پر حکمتش ستایش کنیم مورچه عسل یا مورچه دیگ عسل ( به انگلیسی : Honeypot Ant ) در صحراهای خشک و بی آب و علف وجود دارند و برای دیگر مورچه ها و برخی از حیوانات صحرایی و حتی انسان منبع تغذیه محسوب می شوند.
بدین ترتیب که پس از بارش باران و رشد گیاهان، مورچه های عسل در صحرا مقدار زیادی از شهد گل ها را می نوشند به گونه ای که در برخی مواقع حجم شکم آنها به اندازه یک دانه انگور نیز می رسد.
مورچه های عسل در بسیاری از مواقع به دلیل ذخیره سازی غذا برای دیگران می میرند چراکه سنگینی میزان عسل موجود در داخل شکم آنها بیش از هشت برابر وزن خود این مورچه ها است.
این مورچه ها بیشتر در مناطق خشکی مثل استرالیا، مکزیک، آفریقای جنوبی، آریزونا، کلرادو، یوتا و کالیفرنیا زندگی می کند. این مورچه ها همانند زنبور، شیره گیاهان را می مکند و آنها را بصورت هضم نشده در معده خود تا لانه حمل می کند، شکم آنها به اندازه یک دانه انگور یا گیلاس بزرگ می شود، و بعدا این ذخیره غذایی مورد استفاده خود جاندار، مورچه های دیگر و حتی سایر جانداران و انسان نیز قرار می گیرد.
این مورچه ها بعد از ورود به زیر زمین یا لانه، آویزان می شوند و در فصول دیگر مورد استفاده سایر مورچه ها قرار می گیرند. زمانی که کارگران در یک کولونی دست از کار می کشند از شیره حمل شده توسط این مورچه ها تغذیه می کنند و یا آنها را به کولونی های دیگر می برند.
ملکه در هر بار تخمگذاری ۱۰۰۰ تخم از این نوع مورچه ها می گذارد، این مورچه های تازه متولد شده تا ۱۱ سال عمر می کنند.